To był najbardziej pechowy wtorek jaki pamiętam. Po trzynastej jadę do przychodni w ortopedycznej w Turku. Nie całe 500 m przed miejscem docelowym łapię gumę :( sprawcą okazał się akacjowy kolec. Jakby mało złego to zaczyna padać deszcz. Na szczęście usuwam problem z kolcem i w miarę suchy dojeżdżam na miejsce. Po wizycie w przychodni, wracając wjechałem do rowerowego kupić "zapas". Nie ma ! Trudno poprosiłem tylko aby sprawdzić ciśnienie w kole i jadę do domu. Ledwo co wyjeżdżam z miasta i przy ogrodniczym guma nr dwa ;( sprawcą rozbita butelka. Nie mam łatki, więc pieszo pokonuje dwa kilometry do najbliższej stacji, stąd wyjeżdża po mnie brat. Rower do bagażnika, zamykamy drzwi i... pękł hak. No nie ma nic bardziej mobilizującego do wejścia w stan rowerowego załamania.

Pracowity tydzień, od poniedziałku do soboty. Wiatr, deszcz, grad i trochę słońca.

Do Turku i powrót. Wyjazd około dziewiętnastej.   

Druga zmiana, deszczowa pogoda. 

Przeglądając mapę okolicy Uniejowa znalazłem kilka miejsc, których o dziwo jeszcze nie odwiedziłem i dziwnym trafem leżą na szlaku turystycznym "Między Wartą a Nerem" który to objeżdżałem w ubiegłym roku. Widocznie coś mi umknęło ;-)
Wyjazd około dwunastej, w kierunku Uniejowa a następnie Wielenina i do wiaduktu na A2. Tuż za nim w Kozankach Podleśnych pierwszy dworek z mojej listy.


Dworek w Kozankach Podleśnych © Dominik

Miejsce obecnie nie zamieszkane ale z przebiegu prac wnioskuje że niedługo ten stan się zmieni. Z Kozanek ruszam w stronę Świnic Warckich a dalej do Parsk, tutaj już zabytek całkiem okazały i zamieszkały.


Dwór w Parskach © Dominik

Vis a vis dworku stoi obelisk i tablica upamiętniająca starcie powietrzne z 6 września 1939 r. między załogą polskich myśliwców a niemieckimi bombowcami. Kilka zdjęć i zaczynam trasę powrotną na której znajduje się grodzisko i dworek w Pełczyskach. 


Tablica oraz obelisk upamiętniające bitwę nad Kosewem i Parskami © Dominik

Do grodziska dojeżdżam drogą przez las a sam stożek (kopiec ?) znajduje się tuż za opustoszałym gospodarstwem.


Grodzisko stożkowate XIV/XV w. © Dominik

Do kolejnego dworku od grodziska jest rzut kamieniem. Przejeżdżam kolejny raz nad A2 i jestem na miejscu. Dworek jak dworek, ten poprzedni według mnie prezentował się atrakcyjniej. Ten tutaj nosi widoczne aranżacje obecnych właścicieli. 



Kilka fotek i dalej przez las do Bronowa, ciekawą przeprawą przez "węglówkę" okazał się oto taki wiadukt. Powiedzmy sobie że przeprawa przez torowisko byłaby o wiele łatwiejsza ale czasu zapas więc...

W końcu i las muszę opuścić ale w zamian jadę zobaczyć Dworek Marii Konopnickiej. Stąd asfaltem w kierunku Uniejowa a dalej tak jak dojazd, krajową i lasem do domu.