Jakiś czas temu znalazłem mapę atrakcji turystycznych gm. Uniejów, pomyślałem że to dobry pomysł na nową trasę. Pierwszy objazd już był, dzisiaj drugi z wizytą na Zamku Biskupów Gnieźnieńskich oraz w średniowiecznej uniejowskiej kolegiacie.
Wyjeżdżam bardzo późno, godzina 13.00 i do osiemnastej przejeżdżam małą pętle liczącą niecałe 50 km. Wracając do domu wzdłuż krajowej wpadłem na trop nielegalnego składowania odpadów. Następnie byłem świadkiem jak kierowca kombajnu zrywa przewód telefoniczny, dopiero moje wymachiwanie rękoma sprawiło że zatrzymał się. Przewód szedł jak sznurek z kłębka.


Kolejka przy wejściu na baseny termalne. Uniejów © Dominik


Nad brzegiem Warty nie jest lepiej. Uniejów © Dominik


Kwatera żołnierzy niemieckich poległych pod Uniejowem w 1914 r © Dominik


Nie mogłem rozszyfrować, prawdopodobnie ku pamięci poległych w 1914. HELDEN - bohaterowie © Dominik

Co do osoby Św Bogumiła, to wiadomo że to on koronował króla Bolesława Śmiałego, a w słynnym zatargu z biskupem Stanisławem ze Szczepanowa opowiedział się po stronie władcy. Prawdopodobnie po śmierci biskupa Stanisława i wygnaniu króla arcybiskup złożył urząd, opuścił Gniezno i wiódł niemal eremicki żywot w pustelni na wyspie u ujścia Neru do Warty (w pobliżu Dobrowa). Tam zmarł w opinii świętości. Beatyfikacji doczekał się w 1925 r. Papież Pius XI ogłosił arcybiskupa Bogumiła "błogosławionym lub świętym" 
Z kolegiaty wyruszyłem na zamek, zwiedzić sale rycerską - wstęp wolny, otwarta od godziny 14.

Uffff jak gorąco, cały dzień z nieba ognista kula daje znać kto tu rządzi. Dopiero wieczór przynosi ulgę :) Zmieniłem opony na land cruiser, kiedy spojrzałem na koła to rzekłem. Co to jest ? Czemu to takie wąskie :D Człowiek się już przyzwyczaił do 2,2. Zauważyłem ogromną różnice w wadze między jednym a drugi typem opon. 

Wczoraj 28 km pieszo, dzisiaj ponad 200 km rowerem. Kiedy ja się wyśpię ? Na dzień dobry rozgrzewka do Łęczycy na dworzec PKP. W Uniejowie na ul. Dąbskiej skasował by mnie kierowca, który ostro pchał się na trzeciego. Ledwo uciekłem na chodnik. Bandzwoł, gdyby tylko wiedział że zbliża się do wahadła (remont) to zrozumiałby że na nic się pcha.
Na dworcu jestem po małych 42 km, odjazd 6.27 do Zgierza a następnie przesiadka do Głowna. Na Goździkowym tarasie melduje się po godz. 8.00
Miło mi znów się spotkać z kimś z BS :) Wspólne odwiedzamy Walewice, Sobotę, Malinę i Kutno a na powrocie zaliczam Ozorków, Łęczyce i Uniejów. W sumie 110 km i drugie tyle sam. Na powrocie sił wystarczyło do Uniejowa, po za tym przytrafiła mi się awaria oświetlenia i chyba głównie z tego powodu zadzwoniłem do domu. 


PKP Łęczyca - kierunek Zgierz © Dominik

Rano do pracy i z powrotem, natomiast popołudniu pojechałem do młodszego kuzyna. Chciałem namówić Matusza do pójścia ze Mną juto na pielgrzymkę. Sytuacja dość nie łatwa, Matusza życie bardzo doświadcza, najpierw choroba a później utrata rodziców. Jednak pomyślałem że damy rade, Matusz był odmiennego zdania. Chyba zbyt późno to wszystko zaproponowałem obiecałem że za rok pójdziemy razem :) Pogadaliśmy przy radlerku 0,0 % i uciekam do domu gdyż już zapada zmierzch. 

Znów pada :(



Przyszła DDR w kierunku Smulska © Dominik

Pada cały tydzień :( mimo to ubrałem kurtkę i jadę. Skromnie ale godzina już późna. Wizyta na plebanii :) Zapisałem się na pielgrzymkę. Taka nasza, regionalna, możne raczej parafialna, 31 km - Sanktuarium w Świnicach Warckich. Start w sobotę. Jestem już po rezonansie kolana, czekam za wynikiem. 

Celem wycieczki miały być dwa niemieckie bunkry w Uniejowie - okolice cmentarza, ale że na miejscu rośnie kukurydza powyżej mojego wzrostu nie było znaleziska tylko taka wycieczka na około 50 km. Mix asfaltu, szutru i lasu. Zresztą czas naglił, Finał Mistrzostw Świata FIFA :)


Rzeka Warta, prom na ul. Kościelnickiej, Uniejów © Dominik


Wzdłuż Warty , Uniejów - Kozubów © Dominik


Pasikoniki :) gm. Uniejów © Dominik

Wzdłuż Warty a później promem dojeżdżam do Wilamowa a następnie do Czepowa Dolnego, nadarza się okazja do odwiedzenia parku i dworu. Niestety do sierpnia tren zamknięty, wracam przez Skotniki do Uniejowa. Tak na marginesie, dodam że w 1894 r. w Skotnikach urodził się Stanisław Skotnicki herbu Bogoria późniejszy dowódca Pomorskiej BK, która znalazła się w składzie Armii „Pomorze”.
W Uniejowie zrobiłem przymiarki do bunkrów ale nie ma dojazdu, pozostaje tylko desant przez ogrodzenie cmentarza, poczekam.


Kościół św. Wojciecha i Stanisława w Wilamowie © Dominik



Zbiorowa Mogiła żołnierzy poległych pod Uniejowem w 1939 r. © Dominik



Mogiła poświęcona poległym w okolicach Uniejowa © Dominik


Kaplica Rodziny Boxa - Radoszewskich © Dominik

„Rodzina Boxa Radoszewskich jest pochodzenia czeskiego i wywodzi się od Werszowców, możnowładców czeskich, którzy znani od roku 600 sięgali nawet po koronę czeską. Lecz po długich walkach toczonych z różnym szczęściem, szczególnie z drugim rodem możnowładców czeskich – Slawikami – zostali wypędzeni z Czech. Z rodu Slawików pochodził biskup praski Św. Wojciech, który przed Werszowcami musiał uciekać i schronił się w Polsce. Werszowcy po wygnaniu z Czech rozproszyli się po różnych krajach, między innymi w Niemczech i w Polsce. Za zasługi jakie oddali Bolesławowi Krzywoustemu otrzymali od niego duże dobra w Ziemi Wieluńskiej: Siemkowice, Radoszewice, Lipnik, brzeziny itd. Osiedlili się tam i w XIV wieku od dóbr Radoszewice przyjęli nazwisko Radoszewskich. Doszli do różnych godności, jak biskupi, kasztelani, podkomorzowie itd. pomnażając swe dobra, jak np. Śmiechów, Dominikowice /k Uniejowa (sprzedane w 1914 roku), Krempa – klucz majątków należących do Radoszewskich do 1945 roku”

Dystans - wycieczka plus poranna trasa do Turku.

Przeglądając niektóre wpisy Skowronkowego bloga zauważyłem wpis z Pałacu w Kościelcu. Miejsce nie tak daleko położne i z tego powodu nie odwiedzane lub odkładane na później. Jednak Mateusz chciał to miejsce odwiedzić a skusił mnie dodatkowo informacją o blisko położonych bunkrach. Pomyślałem skąd, gdzie, jakie bunkry, ja już wszystkie tam widziałem. Okazało się że mówimy o całkiem rożnych dwóch liniach obronnych Ja o polskiej z 1939 r. a Mateusz o niemieckiej z 1944 r. W dodatku dysponował całkiem okazałym przewodnikiem turystycznym, który sam po wycieczce wypożyczyłem. Bunkrowanie doprowadziło mnie do kolejnych śladów niemieckiej linii b - 2. Na odcinku Sieradz, Koło rozciąga się wzdłuż Warty. Kiedy po raz pierwszy odnalazłem jej ślad na brzegu Jeziora Jeziorsko nie byłem pewny co to jest ale poszukiwania dały początek nowym odkryciom punktów, które jak się mówi ryglują dostęp do poszczególnych strategicznych miejsc. Żeby nie wypaść blado z całej historii w drodze powrotnej zobaczyliśmy jeszcze polską linie - Przedmoście Koło. Tutaj oprowadził em Mateusza po każdym z bunkrów, odpuszczając tylko dwa ze względu na chaszcze. 
Do dystansu dodany poranny przejazd do stacji w Przykonie po łatki.

Rano dojazd do pracy, później wizyta w przychodni ortopedycznej oraz rehabilitacyjnej i powrót do domu. Biurokracja Mnie wykańcza, przez brak aktualnej sygnatury na pieczątce z przychodni drogę Turek -  Łódź pokonałem sześciokrotnie (samochód). Gra warta świeczki, rezonans na który czekałbym 5 msc. Konin, Łęczyca, Sieradz, w WAM będzie za niecałe trzy tygodnie i to w ramach NFZ. Kolejna guma, tym razem szczęśliwie przy wulkanizacji.


Kościół p. w. Najświętszego Serca Pana Jezusa, Turek © Dominik