Dzisiaj mało wolnego czasu ale wystarczyło na krótką trasę. Dostaję sms, jest do odebrania paczka w Przykonie, fajnie :) Wieczorem do pracy więc nigdzie daleko nie pojadę, wykorzystam okazję. Pod paczkomatem stwierdziłem że mam jeszcze trochę czasu i pojadę przez Psary nad lazurowe. Miałem zrobić kilka zdjęć ale słońce schowało się i wszystko nagle poszarzało :( Z osadnika droga przez Laski wzdłuż  krajowej. 



Trasa nad lazurowe © Dominik

Trasa: dom - Smulsko - Przykona - Psary - Laski - Przykona -Smulsko - dom

Wieczorem na lepszy sen ;-) Pochmurno ale nadal ciepło, taka pogoda mi odpowiada. 

Do paczkomatu w Przykonie oraz na pocztę. Dzisiaj pochmurnie ale ciepło ;-)

Na groby bliskich i znajomych.

Tak jak w ubiegłym tygodniu, wieczorna trasa na Turek i wokół obwodnicą. Na wjeździe, Aleje Solidarności łapie z przodu gumę, mija mnie rowerzysta ale nawet nie zapytał się co się stało. W sumie nie powinienem spodziewać się takiego zainteresowania. W tym samym momencie podchodzi do mnie pieszy którego mijałem wcześniej i od razu zaoferował pomoc. Wydało mi się to bardzo podejrzane jak na zwykłego śmiertelnika. Okazało się że On też ma..... rower :-) Dziękuję za pomoc ;) W drodze powrotnej w tej samej okolicy widzę jak młody chłopak tacha swoje dwa kółka, podjeżdżam i pytam co się stało. Pokazuje że ma wł. blokadę i zgubił kluczyk a do domu jeszcze dwa km. Trochę podejrzane ale chyba nikt buchniętego roweru nie prowadziłby przez całe miasto a następnie dwa km ciągiem do domu. Chciałem w jakiś sposób pomóc ale stwierdził że poradzi sobie. No to nic jadę w swoją stronę, w domu jestem około 22.00

W piątek odebrałem koło z serwisu a dzisiaj dopiero zamontowałem, cały tydzień przerwy. W końcu po osiemnastej wsiadam, kręcę na Turek i z powrotem. Miasto objechałem w okół obwodnicą i troszkę więcej km wpadło. Na powrocie odwiedzam kolegę. W domu jestem około północy

Krótko ale na więcej nie było czasu. Wyjazd po osiemnastej w kierunku miejscowości Zieleń, gdzie zrobiłem krotką przerwę na poszukiwania "tobruka"  następnie dojazd do Uniejowa i powrót do domu krajową przez grodzisko Smulska Góra (zapadł już zmrok). Kiedy wróciłem spostrzegłem wyrwaną z nypla szprychę, serwis :(

W ubiegłym roku zacząłem poszukiwania niemieckich schronów otaczających Koło, cały rok przejeździłem to tu to tam ale jakoś nigdy po raz drugi nie wyjechałem w tym celu. W końcu w niedzielę po czternastej wyruszam. Kurcze znowu na trasie coś przykuło moją uwagę - budowa farmy wiatrowej. Położona za północnym brzegiem zbiornika Przykona, tuż nad skrajem odkrywki "Adamów" kopalni węgla.



Budowa farmy wiatrowej "Przykona" - inwestor Energa © Dominik


Kilka zdjęć i jadę dalej. Dojeżdżam do miejscowości Koźmin gdzie objeżdżam wzdłuż Warty nieczynną odkrywkę i ponownie wjeżdżam na asfalt. 



Odkrywka Koźmin - Grupa PAK © Dominik


Tutaj kusi mnie na obejście i zdjęcia kopalnianych maszyn. Wszystko za pozwoleniem czworonożnego ochroniarza tegoż parku maszynowego.



Tak udzielam Panu pozwolenia na objazd terenu ;-) © Dominik



Stają nad brzegiem odkrywki © Dominik



Jeszcze jedno © Dominik


Wszystko to kosztowało mnie trochę czasu i w Kole jestem później niż sądziłem. Od razu przechodzę do poszukiwań, dzisiaj część północna ul. Włocławska, Przesmyk i Nagórna. Pierwszy obiekt znalazłem za ogródkami działkowymi, w stanie bardzo ale to bardzo zaniedbanym a nie jest to zwykły tobruk tylko schron dowodzenia Unterstand 668. 



To co najbardziej interesujące jest zasypane. Unterstand 668 © Dominik



Świński ogonek © Dominik



Kanał kominowy © Dominik



Natura maskuje najlepiej © Dominik

Kilka zdjęć i uciekam na ulicę Przesmyk kierując się szutrowa dróżką dojeżdżam na wysokości elewatora zbożowego a dalej miedzą znajduje mój drugi obiekt, tym razem Ringstad 58c 



Kamuflaż to podstawa © Dominik


Nawet ktoś pomyślał o drabinie by móc zejść do wewnątrz. Tak chwile posiedziałem i doszedłem do wniosku że to całkiem klimatyczne miejsce, kiedy patrzymy z góry i widzimy tylko ten ciasny pierścień to mamy klaustrofobiczne odczucia.  A tutaj co prawda monitora 68 cali nie zamontujemy ale dwójka osób plus koza (piec) i ekwipunek zmieści się na pewno.



Właz strzelniczy © Dominik


OK. Uciekam, pozostały jeszcze  trzy obiekty, najpierw przy przejeździe kolejowym na ul. Nagórnej (poszło szybko) Ringstand 58c w którym ktoś postanowił umieścić wycięte chwaściska jakby oczekiwał bociana ;-) Ostatecznie powiem że po to aby ktoś tam nie wpadł a jak już to zrobił to przynajmniej będzie miał miękkie lądowanie



W oczekiwaniu na przylot bociana © Dominik



Koło ratunkowe © Dominik



Widok z bunkru © Dominik


a dalej ponownie przy włocławskiej dwa obiekty i tu klapa. Są czy ich nie ma ? Potencjalne miejsca jak pole kukurydzy przyniosły obiekt o zupełnie innej historii i przeznaczeniu a następny ciężko mi było w chaszczingu  odnaleźć.



Poszukiwania w śród kukurydzy © Dominik



To nie to czego szukałem © Dominik


Jest już po siedemnastej słońce zachodzi a ja mam dobre 35 km do domu, zmykam. Tak kończąc ten wpis zapomniałbym że cała historia z tymi schronami nie byłaby może tak łatwa gdyby nie mini przewodnik, który otrzymałem w urzędzie miasta Koło. Dostęp bezpłatny w ramach promocji miasta ;-) Jeśli kogoś interesuje może mógłbym zdobyć drugi egzemplarz.

Sobota, godzina po czternastej w domu wybucha kryzys którego źródłem jest brak kofeiny. Jedynym sposobem zażegania konfliktu jest zakup w którymś ze sklepów. Na zewnątrz nie jest tak zimno więc wsiadam na nówkę i ruszam do Uniejowa. 
Dojazd lasem następnie kawałek krajową. Tuż przed mostem zjeżam i cykam kilka fotek nowo otwartemu obiektowi nad Wartą - ApartHotel.


Aparthotel Termy Uniejów - cztery gwiazdki ;-) © Dominik


Całość połączona z kompleksem basenów co czasem wykorzystuje do przejazdu dalej na miasto. Przy wschodnim skrzydle znajduje się wjazd na teren ścieżki edukacyjnej oraz na niebieski nadwarciański.


Tuż obok budynku wjazd na ścieżkę © Dominik



A tutaj dzisiaj nie przejadę © Dominik


No dobrze, miałem jechać po kawusie chyba nie ;-) Przejeżdżam przez miasto kupuje to po co przyjechałem i uciekam do domu, trochę asfaltu i znowu lasem. 

Sezon na grzyby trwa w najlepsze, wszędzie na każdym kroku grzyby. Osobiście od kilku lat nie interesowały mnie tego  typu masowe imprezy ale w sobotę w domu pojawił się pełen pojemnik uzbieranych przez moją mamę więc podniosłem rękawicę i wyruszyłem na półtora godziny. W rezultacie sukces był połowiczny, mam na myśli połowę pojemnika uzbieranych okazów. Konkurencja duża,  wielkopolsko - łódzka grupa flankowała mój przyczółek na czarnym lesie. Gdyby nie pośpiech pewnie utrzymałbym pozycje do późnych godzin popołudniowych ale co tam ;-)



Droga na grzybobranie © Dominik



Moje okazy © Dominik


Po szesnastej trasa na Uniejów, fluorowa kurtka, lampki i prosto krajową do browaru (rozpadało się) Następnie Spycimierz, Skęczniew, Zagaj.